مشق این روزهای کودکانِ معصوم بنی هاشم در مدرسه کربلا :

بابا آب

بابا آب

فانوس اشکهایتان را روشن کنید ، ماه غریبی شهید نینواست

فـــــرا رسیدن ماه محــــــرم تسلیت بـــــاد

 عاشورا از ریشة عشر به معنای ده و دهم و تاسوعا از ریشه تسع به معنای نه و نهم است.

این لفظ فقط بر نهمین و دهمین روز محرم اطلاق شده است

به لحاظ آنکه حوادث مهم کربلا در روز نهم و دهم ماه محرم الحرام اتفاق افتاد این دو روز را برجسته تر نموده و به نام تاسوعــــا و عــــاشورا یعنی روز نهم و دهم محرم الحرام در فرهنگ مسلمانان به ویژه شیعیان از جایگاه خاصی بهره مند شد

ابن اثیر در کتاب «نهایه» میگوید: «عاشورا یک اسم اسلامی است»(1)

همین مطلب را طریحی در «مجمع البحرین» گفته است(2)

روز نهم محرّم، تاسوعای سال 61 هجری امام حسین علیه السلام و یارانشان در محاصره نیروهای دشمن بودند. در این روز

دشمن آب را به روی اهل بیت امام حسین(ع) و یاران او بسته بود. این روز به دلیل اینکه بر اهل بیت سخت گذشت و شاید یکی از روزهای بسیار سخت و مصیبت‌بار برای خاندان پیامبر بود،به عنوان تاسوعای حسینی، مورد توجه شیعیان قرار گرفت

پس از آن که امام حسین(ع) و یارانشان در کربلا به شهادت رسیدند، روز عاشورا میان مردم به روز حزن و اندوه شناخته شد و شیعیان آنروز را روز عزا و عزاداری قرار دادند. از این رو به نام عاشورای حسینی شهرت یافت

امام رضا(ع) می‌فرمایند: «کسی که در روز عاشورا از انجام کارهای مورد نیاز خویش پرهیز نماید خداوند حوائج دنیا و آخرت او را برآورده کند و کسی که روز عاشورا را روز حزن و اندوه و مصیبت و گریه خود قرار دهد خداوند روز قیامت را روز شادی و سرور او گرداند و چشمش با دیدن ما در بهشت روشن گردد.(11)

پی نوشت‌ها:

1- ابن اثیر ، النهایه فی غریب الحدیث ، ج3 ، ص240

2- طریحی، مجمع البحرین ، ماده عشر ، ج3 ، ص186

11- سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ص 578، اعمال روز عاشورا.